Dzień powszedni jest wprawdzie pełen konieczności i licznych obowiązków, ale także przyjemności, które tracą kobiety pracujące zawodowo, i nie mające szansy poświęcić całej uwagi rodzinie i domowi. Pani domu, pomimo że ,,nie pracuje”, zajęta jest od świtu do późnej nocy. Ubranie, prawidłowe odżywianie, nauka higieny i pielęgnacja zdrowia dziecka — jest to olbrzymi program jej aktualnego życia. Ale żeby to tylko fizyczny rozwój dziecka stanowił problem! Już od urodzenia dziecka, a tak na dobre od trzeciego—czwartego roku życia, trzeba ,.rozwiązywać dziecko” jak trudną krzyżówkę. Odnaleźć wszystkie elementy rodzinne, babek, dziadków i pradziadków, które wchodzą w mniejszym czy większym stopniu w skład jego osobowości. Przeanalizować pojawiające się cechy charakteru i psychiki, porównać z przebiegiem życia przodków oraz najbliższej rodziny i wyciągnąć odpowiednie wnioski, klasyfikując, które cechy charakteru wyprowadziły ich na złą drogę, a które były wartościowe i twórcze. Potem obserwujemy wnikliwie zachowanie dziecka dzień po dniu przycinając — metodą ogrodniczą — dziczki niepożądane, a hołubiąc i rozwijając cechy wartościowe.