Ciałko żółte

Okres preklimakteryczny zaczyna się, gdy oprócz zaburzeń czynnościowych ciałka żółtego, a raczej w związku z tymi zaburzeniami (szczególnie, gdy nie są leczone) wzrasta w organizmie kobiety poziom estrogenów nie blokowanych progesteronem. Stopniowo pojawiają się cykle jednofazowe, tzn. takie, w których nie występuje ja- jeczkowanie ani luteinizacja. Jak wiadomo bowiem, ciałko żółte powstaje po pęknięciu pęcherzyka Graffa i wypłynięciu jajeczka — we wnętrzu pęcherzyka, a więc gdy nie ma jajeczkowania, nie ma również ciałka żółtego. Obraz cytohormonalny cyklów jednofazowych przedstawia się jak na rys. 24. I tak z każdym miesiącem poziom estrogenów początkowo wzrastający, nie ograniczany przez progesteron, zaczyna spadać z chwilą pojawienia się cyklów bezowulacyjnych i zanikania pęcherzyków ja- jeczkowych. Ten wyraźny i szybki spadek hormonów estrogennych może wywołać w organizmie prawdziwą rewolucję i doprowadzać do licznych dolegliwości. Pojawia się bezsenność, trudności kojarzenia, luki pamięciowe, a nierzadko i zaburzenia charakterologiczne, aż w końcu uderzenia  krwi do głowy, towarzyszące im uczucie gorąca i zlewne poty. Wszystkie te objawy ogólnoustrojowe, towarzyszące spadaniu poziomu estrogenów po pięćdziesiątym roku życia i ustaniu miesiączkowania, nasilają się coraz bardziej i niejednej kobiecie zmieniają życie w koszmar. Stały i stopniowy wzrost poziomu estrogenów, związany z zanikiem luteinizacji w okresie preklimakterycznym i jego spadek po kli- makterium też jest jednym z nabytków współczesnego stylu życia.