Warunkiem autonomii osoby jest otwarte wyrażanie własnej indywidualności. Ludzie jednak boją się zaznaczać swoją indywidualność, ponieważ musieliby wówczas wykroczyć poza ramy norm przystosowania. Przystosowanie daje ochronę, nieprzystosowanie, bycie sobą indywidualnym, niesie ryzyko niepewnego losu. Im jednak więcej człowiek odzyskuje indywidualności, tym silniejsza jest jego wiara we własne siły. Proces indywidualizacji przebiega stopniowo i polega na mozolnej walce o coraz większą wolność osobistą. Zamiast godzenia się na zewnętrzną ingerencję, trzeba dążyć do samookreślenia i samostanowienia, ignorując sceptyczne uwagi otoczenia. Wolność jednostki to niezależność od cudzych sądów negatywnych i pozytywnych. Wolność to własna wizja sukcesu i własna wizja porażki. Sukcesem jest odzyskanie niezależności – sukcesem pozbawionym materialnych korzyści czy symboli prestiżu. Odzyskana wolność więcej znaczy niż, na przykład, wyższe wynagrodzenie. Warunkiem powrotu do zdrowej psychiki jest uwolnienie się od asekuracyjnego sposobu myślenia i neurotycznej potrzeby bezpieczeństwa, osiąganego na drodze przystosowania się do zbiorowości. Powrót do indywidualnej wolności ,,tu i teraz” jest możliwy tylko wtedy, gdy człowiek potrafi się wyzwolić spod władzy fałszywych przykazań społecznych.