Wystarczy zrezygnować z wykorzystywania pozycji, jaką zajmuje się w danej hierarchii silniejszej wobec tych, którzy zajmują niższe jej szczeble. Wystarczy podzielić się posiadanymi informacjami z innymi, zamiast zbierać je wyłącznie na swój użytek. Takich zachowań nikt nikogo nie uczy, dlatego ich zastosowanie praktyczne budzi z początku lęk i uruchamia mechanizmy obronne. Postępy w nauce osiąga się powoli, ponieważ cały czas trzeba zwalczać silne własne opory. Jednakże narastająca świadomość równości i korzyści, jakie wypływają z działań kooperatywnych, stopniowo redukuje lęk. Jednostka zaczyna odczuwać wspólnotę z ludźmi, która daje jej poczucie bezpieczeństwa. W człowieku pojawia się również odprężająca świadomość, że już nie musi nic udawać.