W drugiej — całkowity zanik pęcherzyków, ścieńczenie tkanki łącznej w korze jajnika. W trzeciej — wzrost zrębu jajnika, który wraz z komórkami wnękowymi wytwarza androgeny i niewielką ilość estrogenów. Dalej autorzy stwierdzają brak określonych poglądów na miejsce wytwarzania estrogenów w okresie przekwitania. Być może ich zdaniem wytwarzane w jajniku androgeny mogą ulec transformacji na estrogeny w obszarze tkanek docelowych. Stawiają także przypuszczenie, że pod wpływem hormonów nad- nerczowych powstaje biosynteza estrogenów w jajniku. W związku z tym w okresie 1—2 lata po menopauzie jajnik zdolny jest do odpowiedzi w postaci wytwarzania estrogenów w ilościach spotykanych w okresie pełnej czynności rozrodczej. Z moich wieloletnich badań testami cytologicznymi wynika, że również tkanki pochwy oraz macicy wraz z szyjką mają zdolność transformacji na estrogeny androgenów produkowanych przez jajnik oraz krążących w płynach ustrojowych. Stąd rozbieżność między przebiegiem krzywej estrogenów w moczu i we krwi a krzywą uzyskaną przeze mnie w wyniku badań. Obserwacje moje potwierdza dodatkowo zgodność przebiegu krzywej cytologicznej z krzywą napięcia seksualnego w życiu kobiety. Napięcie seksualne bowiem wiąże się ściśle z ukrwieniem, prawidłowym odrosłem nabłonka pochwy oraz z czynnością gruczołów szyjki macicznej, wydzielających śluz pod wpływem hormonów estro- gennych.