Obce są mu wątpliwości natury moralnej

Liczy się wyłącznie konkretny cel, sukces, nawet jeśli trzeba go osiągnąć przez oszukiwanie samego siebie i innych. Ważne jest realistyczne i rygorystyczne przystosowanie się do rzeczywistości; funkcję jedynych ideałów spełniają władza i sukces; makiawelista nie zawraca sobie głowy myśleniem o naprawie społeczeństwa, jest zainteresowany wyłącznie wyciąganiem osobistych „legalnych” korzyści z niedociągnięć systemu społecznego (na przykład wykorzystuje luki prawne) i cudzych słabości. Liczy się tylko to, co konkretne, realne, co przynosi bezpośredni zysk, bez względu na straty, jakie ponoszą przy tej okazji inni ludzie. Typowy makiawelista wykorzystuje każdą sposobność do ćwiczenia i doskonalenia swojej siły przebicia; zachowuje się w sposób pewny siebie, postępuje dyplomatycznie, zawsze kontroluje emocje i do wszystkich odnosi się z uprzejmym dystansem. W Stanach Zjednoczonych makiaweliczne metody postępowania są niezwykle popularne w środowisku menedżerów. Cornell’s Graduate School of Business & Public Administration uczy przyszłych menedżerów skutecznych technik osiągania sukcesu i robienia kariery na „seminariach makiawelizmu”. Podobnie dzieje się w Europie w programie prawie każdego kursu menedżerskiego znajduje się nauczanie techniki makiawelizmu – oczywiście, przedmiot nosi inną, bardziej oględną nazwę.